Pierwsza  szkoła  elementarna  w  Turku  została  założona  w  1826  roku. Pobierali  w  niej  naukę  chłopcy  wyznania  rzymsko – katolickiego. Istniała  ona  do  1867  roku.

W  tym  czasie  w  Turku  założono  szkoły  dla  dzieci  wyznania  mojżeszowego  i  ewangelicko – augsburskiego.

szkola1W  1869  roku  powstała  w  Turku  1 – klasowa  szkoła  elementarna  dla  dziewcząt  wyznania  rzymsko – katolickiego.

Na  początku  I  wojny  światowej  szkolnictwo  w  Turku  nie  funkcjonowało, dopiero  po  rozporządzeniach  władz  niemieckich  w  1915 r. urzędowanie  podjęły  4  szkoły  elementarne /2  katolickie (męska i żeńska), żydowska  i  ewangelicka.

Szkoły  w  Turku  mieściły  się  w  prywatnych  domach,szkola2 ponieważ  nie  było  w  tym  czasie  wybudowanego  typowego  gmachu  szkolnego.

W  latach  1917/1918  podniesiono  stopień  organizacji  szkół  katolickich  męskiej  i  żeńskiej. Szkoły  te  jednak  funkcjonowały  nadal  w  wynajętych  lokalach, np. szkoła  męska  mieściła  się  w  wynajmowanym  lokalu  należącym  do  parafii  rzymsko – katolickiej, mieszczącym  się  przy  Placu  Sienkiewicza  nr  3. W  owym  czasie  kierownikiem  tejże  szkoły  był  Stefan  Jakubowski. Jedna z klas szkoły męskiej mieściła się w budynku na 3 Maja, w którym obecnie znajduje się apteka „Malinka”szkola3

Od  lutego  1919  roku  obowiązkowo  wprowadzono  naukę  dla  dzieci  w  wieku  od  7  do  14  lat. Dzieci  zaczęły  tłumnie  napływać  do  szkół, a  warunki  lokalowe  nie  pozwalały  na  pomieszczenie  takiej  ilości  uczniów. Zaczęto  więc  wynajmować  coraz  to  inne  lokale  na  potrzeby  nowych  klas, które  otwierano  w  całym  mieście. Jedną  z  klas, mianowicie  klasę  piątą, przeniesiono  do  budynku  ewangelickiego (zdjęcie nr 1), a  klasy  6  i  7  mieściły  się  w  budynku  dawnej  elektrowni (zdjęcie nr 2) /przy  ulicy  Żeromskiego/.

Stan  higieniczny  wynajmowanych  lokali  był  okropny. Lekcje  odbywały  się  w  izbach  źle  ogrzewanych, brudnych, brakowało  funduszy  na  zakup  opału. Klasy  nie  mogły  pomieścić  zwiększającej  się  wciąż  liczby  uczniów.

Taki  stan  rzeczy  nie  mógł  utrzymywać  się  zbyt  długo, gdyż  godził  w  elementarne  podstawy  higieny  szkolnej. Ze  względu  na  te  warunki  władze  miejskie  zdecydowały  się  na  wybudowanie  nowego  gmachu  szkolnego  dla  obydwu  szkół  katolickich – męskiej  i  żeńskiej. Zważając  na  ciężką  sytuację  finansową  miasta  należy  podkreślić, że  było  to  bardzo  śmiałe  przedsięwzięcie, które  dzięki  dużemu  zaangażowaniu  mieszkańców  Turku  udało  się  w  pełni  zrealizować.

W  dniu  13  sierpnia  1924  roku  ukonstytuował  się  Komitet  budowy  szkoły, a  10  września  1924  roku  położony  został  kamień  węgielny  pod  budowę  siedmioklasowej  szkoły  powszechnej, którą  zaplanowano  wybudować  na  placu  przy  ulicy  3  Maja. Pod  fundamenty  wmurowano  puszkę  zawierającą  numer  27  tygodnika „Echo  Tureckie”, kolekcję  biletów  Polskiej  Krajowej  Kasy  Pożyczkowej  i  bilonu  metalowego  oraz  pergaminowy  akt  erekcyjny.

     Komitet  Budowy  Gmachu  Szkoły  Powszechnej  w  Turku  m. in. stanowili:

  •      Prezes – ks. kanonik  Majewski
  •      Starosta – Leopold  Borysławski
  •      V – ce  prezes  burmistrz  Władysław  Kaczorowski
  •      Sekretarz – Leon  Kruszyński
  •      Inspektor  szkolny – Gustaw  Bartel
  •      Inżynier – Aleksander  Czekarski

     Niemały  wkład  w  budowę  szkoły  wnieśli: Dyr. Dep. Min. Oświaty  i  Wyznań  Religijnych – p. Żłobicki  oraz  poseł  do  Sejmu  Bolesław  Łażewski  i  p. p. Naczelnicy – Tynelski, Bromirski. Bardzo  zaangażowany  w  budowę  szkoły  był  również  ówczesny  burmistrz  Turku – p. Władysław  Kaczorowski.

Prace  przy  budowie  szkoły  posuwały  się  bardzo  szybko. Już  we  wrześniu  1925  roku  nastąpiło  uroczyste  przekazanie  gmachu  szkolnego  dla  około  1000  dzieci. Koszt  budowy  tej  szkoły  wyniósł  wtedy  350.000  złotych. Koszty  budowy  szkoły  w  52 %  pokryli  mieszkańcy  miasta, resztę  środków  przekazało  ministerstwo.  

     Według  informacji  zamieszczonych  w „Echu  Tureckim” z  1925  roku, nr  47, strona  1 - „Dnia  15  listopada  1925  roku  z  inicjatywy  Komitetu  budowy  nowego  gmachu  szkoły  powszechnej  w  Turku, urządzono  uroczyste  poświęcenie  szkoły  powszechnej. Uroczystość  ta  zamieniła  się  na  święto  miasta, przyjęła  charakter  uroczystości  społecznej, ogólnej, gdzie  wszystkie  warstwy, wszystkie  stany  miasta  Turku  i  okolicy  przyjęły  udział  czynny  i  radosny. Nowy, duży, wspaniały, klasyczny  gmach  szkoły  powszechnej  w  Turku  wzniesiono  pierwszy  tu  w  czasach  dzisiejszych.

Poświęcenia  szkoły  dokonał  ks. Kanonik  Majewski. Na  uroczystość  tę  przybyli  m. in. przedstawiciel  Rządu  Kurator  Okręgu  Szkolnego  Łódzkiego  pan  Owiński, Dyrektor  Departamentu  Budownictwa  Ministerstwa  Oświaty  i  Wyznań  Religijnych – inżynier  pan  Tynelski, pan  senator  Puławski, posłowie: Łażewski, Dzierżawski, Kawecki. Wszyscy  dostojni  goście  wygłosili  przemówienia, które  tchnęły  patriotyzmem,   wysokim  poczuciem  obywatelskich  obowiązków, uznaniem  wydatnej  i  kulturalnej  pracy
 i  postępu  mieszczaństwa  tureckiego. Z  tej  okazji  Prezes  Komitetu  Budowy  Gmachu  Szkoły  Powszechnej  w  Turku, ksiądz  kanonik  Majewski  przekazał  dla  Pana  Prezydenta  Rzeczpospolitej  Polskiej  Stanisława  Wojciechowskiego  pamiątkową  fotografię  pierwszego  wzniesionego 
w  Turku  gmachu  Szkoły  Powszechnej. Była  ona  oprawiona  w  oryginalną  ramkę  z  tkanin  wykonanych  przez  miejscowych  tkaczy.      

Zukowski

Był  to  budynek  jak  na  ówczesne  czasy  bardzo  nowoczesny. Gmach  był  skanalizowany, posiadał  centralne  ogrzewanie  i  elektryczne  oświetlenie. Gmach  szkolny  podzielono  na  dwie  części  i  od  strony  północnej  mieściła  się  szkoła  męska  nr  1, a  od  strony  południowej  szkoła  żeńska  nr  2.

     Pierwszym  kierownikiem  szkoły  był  Roman  Żuchowski. W  1925  roku  uczyli  w  szkole: Maria  Ścibior, Michał  Sygniewicz, Czesław  Kozłowski, Józef  Stach, Stefan  Kukulski, Herbert  Kintzel, Julia  Smorawińska.

Po  śmierci  kierownika  Żuchowskiego  jego  żona  ufundowała  szkole  sztandar. Miejsce  Romana  Żuchowskiego  zajął  Józef  Stach, długoletni  nauczyciel  tej  szkoły, który  prowadził  w  niej  młodzieżową  orkiestrę  szkolną. Instrumenty  dla  uczniowskiej  orkiestry  ufundowali  rodacy
z  Ameryki. Był  to  rok  szkolny  1928/29.

sztandar1   sponsorka  sztandar2

 

     Między  rokiem  1930  a  1937  powstaje  przy  szkole  męska  drużyna  harcerska  im. Zawiszy  Czarnego  i  żeńska  drużyna  im. Marii  Konopnickiej. W  1933  roku  przy  szkole  powszechnej  męskiej  zawiązało  się  pierwsze  Koło  Rodzicielskie, którego  celem  była  współpraca  z  gronem  nauczycielskim  i  opieka  nad  dziatwą  szkolną.

     Kierownik  Stach  pełnił  swoje  obowiązki  do  czasu  wybuchu  II  wojny  światowej, kiedy  to  prawie  wszyscy  nauczyciele  zostali  wysiedleni  do  Generalnej  Guberni. Nauczycieli: Kozłowskiego  i  Turka  zabrano  do  obozu  koncentracyjnego  w  Mathausen – Gusen  i  zamordowano, innych  nauczycieli  wraz  z  rodzinami  aresztowano  i  wywieziono  do  obozu w powiecie  bocheńskim. Były  to  rodziny: Janowiczów, Stachów, Robakiewiczów, Kozłowskich  i  Kukulskich. Na  terenie  szkoły  dokonywano  masowych  egzekucji – został  tutaj  zastrzelony  m. in. syn  pani  Marszlowej.

szkola meska

   W  okresie  okupacji  mieściła  się  tutaj  szkoła  średnia  dla  młodzieży  niemieckiej. Polscy  nauczyciele - patrioci  prowadzili  tajne  nauczanie  narażając  niejednokrotnie  swoje  życie.

     Po  zakończeniu  wojny  w  bardzo  ciężkich  warunkach  rozpoczęli  nauczanie  nauczyciele, którzy  ocaleli  w  czasie  wojny. Zorganizowanie  szkolnictwa  w  Turku  inspektor  oświaty  powierzył  p. Robakiewiczowi.

     Szkoła  Podstawowa  nr  1  powstała  w  dawnym  budynku  szkolnym  przy  ulicy  1  Maja, a  Szkołę  nr  2  przeniesiono  do  gmachu  byłego  gimnazjum  przy  ulicy  Szkolnej.

     Do  czasu  powrotu  z  wysiedlenia  kierownika  Stacha  obowiązki  kierownika  pełnił  p. Stefan  Stach dyrKukulski. Po  powrocie  kierownika  Józefa  Stacha  i  innych  nauczycieli  szkoła  rozpoczęła  ponownie  działalność  1  lutego  1945  roku. Józef  Stach  pełnił  funkcję  kierownika  do  31  sierpnia  1947  roku, po  czym  odszedł  na  zasłużoną  emeryturę.

    Po  odejściu  kierownika  Stacha  funkcję  tę  pełnili  krótko: p. Marian  Pściuk, p. Józefa  Klockowska  i  p. Edmund  Kaczorowski. 

     Od  dnia  1  listopada  1950  roku  kierownikiem  szkoły  zostaje  p. Bronisław  Durkiewicz. Szkoła  liczyła  wtedy  14  oddziałów, zatrudniając  14  nauczycieli. W  1954  roku  kierownikiem  pedagogicznym  zostaje  p. Grzegorz  Gawlak  i  pełni  tę  funkcję  do  chwili  przejścia  na  emeryturę  11 listopada  1964  roku.

tablica pomordowanych nauczycieli

Po  śmierci  kierownika  Durkiewicza  4  lutego  1964  roku  obowiązki  kierownika  przejmuje  p. Eugeniusz  Czereda, zastępcą  zostaje  p. Józef  Adamiak. W  1964  roku /lipiec – wrzesień/ zostaje  przeprowadzony  remont  szkoły. W  listopadzie  1964  roku  zostaje  przy  szkole  odsłonięta  pamiątkowa  tablica  ufundowana  przez  nauczycieli  powiatu  tureckiego  dla  upamiętnienia  nauczycieli  pomordowanych  w  czasie  II  wojny  światowej.

 Od  1954  roku  w  szkole  istniała  Szkolna  Kasa  Oszczędności, która  miała  wspaniałe  osiągnięcia  w  skali  wojewódzkiej  i  powiatowej, a  w  1960  roku  założono  Spółdzielnię  Uczniowską  z  inicjatywy  p. Grzegorza  Gawlaka. W  roku  szkolnym  1966/67  nadano  szkole  imię  Henryka  Sienkiewicza.

Sienkiewicz

     W  roku  szkolnym  1972/1973  na  wicedyrektora  szkoły  zostaje  powołana  p. Teresa  Pawlak.

     W  1973  roku  szkoła  nasza  staje  się  Zbiorczą  Szkołą  Gminną, której  podlegało  10  szkół  filialnych. Dyrektorem  szkoły  zostaje  Inspektor  Szkolny  p. Władysław  Knychalski, a  zastępcami  p. Eugeniusz  Czereda  oraz  p. Helena  Pabiańska.   We  wrześniu  1975  roku  na  dyrektora  szkoły  powołano  p. Marka  Kozaczewskiego, który  pełnił  tę  funkcję  do  1977  roku. Funkcję  wicedyrektora  w  latach  1974 – 1981  pełni  p. Maria  Benedyczak.

     W  1977  roku  dyrektorem  szkoły  zostaje  p. Józef  Dymkowski, a  zastępcami  są  p. Helena  Pabiańska  i  p. Bogdana  Ławniczak. W  latach  1979 – 1981  funkcję  wicedyrektora  pełniła  również  p. Joanna  Kędzierska.

W  tym  okresie  nauczyciele  często  wyjeżdżają  na  wycieczki  krajoznawczo – turystyczne  oraz  uczestniczą  w  wielu  imprezach  o  charakterze  państwowym, miejskim  oraz  szkolnym.

     Z  dniem  31  grudnia  1981  roku  szkoła  nasza  przestaje  być  Zbiorczą  Szkołą  Gminną  i  ponownie  staje  się  szkołą  miejską. W  lutym  1982  roku  dyrektorem  szkoły  zostaje  p. Józef  Bocian. Nadzór  wychowawczy  sprawuje  p. Helena  Wieruchowska, nadzór  dydaktyczny  p. Eugeniusz  Jarek.

     Do  ważnych  tradycji  szkoły  należy  coroczne  ślubowanie  klas  I, organizowanie  dla  klas  wycieczek  krajoznawczych, wielu  imprez  i  uroczystości  wewnątrzszkolnych – m. in. Dnia  Nauczyciela, Dnia  Patrona, Choinek  Noworocznych, Dnia  Matki, Dnia  Dziecka, Święta  Sportu  Szkolnego  i  wielu  innych. Uczniowie  klas  starszych  często  uczestniczyli
w  akcjach  sadzenia  drzewek.

     Dzień  1  czerwca  1985  roku  wpisał  się  na  trwałe  w  historię  naszej  szkoły. W  tym  dniu  Szkoła  Podstawowa  nr  1  otrzymuje  sztandar  a  uczniowie  w  odświętnych  strojach  mają  na  ramieniu  nową  tarczę  wykonaną  według  projektu  uczennicy  klasy  VIII b  Renaty  Kukulskiej. W  uroczystości  wzięło  udział  wielu  znamienitych  gości.

 tarcza

W  roku  szkolnym  1984/85  odchodzi  na  emeryturę  dyrektor  szkoły  p. Józef  Bocian, a  nowym  dyrektorem  zostaje  od  dnia  1  lipca  1985  roku  Jerzy  Kurzawa. Funkcje  wicedyrektorów  w  tym  czasie  pełnią: p. p. Helena  Wieruchowska  oraz  Maria  Marszałek.

W lipcu 1985 roku dyrektorem szkoły zostaje Jerzy Kurzawa, a jego zastępcą Helena Wieruchowska. Dyrektor Jerzy Kurzawa będzie pełnił tę funkcję do końca roku szkolnego 2006/2007.

dyr Kurzawa i dyr Wieruchowska

     W dniu  6  stycznia  1986  roku  rozpoczyna  się  remont  kapitalny  szkoły. Społeczność  szkolna  przenosi  się  do  budynku  bardzo  gościnnej  Szkoły  Podstawowej  nr  4, której  dyrektorem  w  tym  czasie  była  p. Teresa  Szymczak. Taki  stan  rzeczy  trwa  do  sierpnia  1988  roku. Z  dniem  1  września  tegoż  roku  rozpoczęto  nowy  rok  szkolny  w  pięknie  odnowionym  i  dobrze  wyposażonym  budynku  szkolnym. W  roku  1989  cała  szkoła  zostaje  zradiofonizowana  oraz  zostaje  zainstalowana  w  szkole  nowoczesna  centrala  telefoniczna  na  16  numerów  wewnętrznych – od  sutereny  po  III  piętro. W  1990  roku  dzięki  pozyskaniu  sponsora  w  ogródku  przyszkolnym  powstaje „zielona  sala  gimnastyczna” która  służy  uczniom  do  dnia  dzisiejszego.      Od  1991  roku  działa  na  terenie  szkoły  sklepik  szkolny, który  w  znacznym  stopniu  przyczynia  się  do  zwiększenia  bezpieczeństwa  uczniów  podczas  pobytu  w  szkole, gdyż  mogą  na  miejscu  nabyć  podstawowe  artykuły  szkolne, słodycze, napoje  itp.
Ważnym  wydarzeniem  w  naszym  mieście, związanym  z  naszą  szkołą  było  przywrócenie, z  inicjatywy  p. Jana  Wesołowskiego  drewnianego  krzyża  usytuowanego  w  pobliżu  pomnika  poległych  nauczycieli  w  pobliżu  naszej  szkoły. Wydarzenie  to  miało  miejsce  w  50  rocznicę  zakończenia  II  Wojny  Światowej, w  miesiącu  maju  1995 r.  Było  to  spełnione  pragnienie  wielu  Turkowian, byłych  więźniów  hitlerowskich  obozów  zagłady, którzy  te  obozy  przeżyli  i  doczekali  się  upragnionej  wolności.krzyz

     Dzień  24  listopada  1995  roku  to  kolejne  ważne  wydarzenie  w  historii  szkoły. W  tym  dniu  w  szkole  odbyła  się   uroczystość  jubileuszowa  z  okazji  70 – lecia  istnienia  szkoły. Szkołę  ponownie  odwiedziło  wielu  znamienitych  gości   a  uczniowie  przez  kilka  kolejnych  dni  uczestniczyli  w  ciekawych  imprezach  towarzyszących  tym  obchodom.

70 lecie szkoly

    Z  dniem  1  stycznia  1996  roku  na  skutek  zmian  w  polskim  prawie  szkoła  przechodzi  we  władanie  miejscowych  władz – organem  prowadzącym  dla  szkoły  stają  się  władze  miasta  Turku. Organem  sprawującym  nadzór  pedagogiczny  nadal  pozostaje  Kuratorium  Oświaty.       

    W  1998  roku  zostaje  zlikwidowana  stara  węglowa  kotłownia  a  szkoła  otrzymuje  nowoczesny  węzeł  cieplny. W  pomieszczeniu  po  kotłowni  powstaje  salka  rekreacyjna  do  prowadzenia  zajęć  z  mniejszymi  grupkami  uczniów. W  tym  samym  roku  następuje  zaadoptowanie  mieszkania  służbowego  na  czytelnię.

     Od  dnia  1  września  1999  roku  szkoła  rozpoczyna  wprowadzanie  ogólnopolskiej  reformy  systemu  edukacji  i  wkrótce  staje  się  szkołą  sześcioklasową  ze  zmniejszona  liczą  oddziałów. Ze  względu  na  zmiany  organizacyjne  na  emeryturę  odchodzi  wieloletni  wicedyrektor  szkoły – p. Maria  Marszałek.   

kuchnia

Ważnym  wydarzeniem  w  grudniu  1999  roku  dla  społeczności  szkolnej  było  przystosowanie  pomieszczenia  w  suterenie  szkoły  na  kuchnię  i  stołówkę  szkolną. Zakupiono  nowoczesny  sprzęt  oraz  urządzenia  kuchenne  i  rozpoczęło  się  w  szkole  dla  ponad  100  uczniów  oczekiwane  od  dawna  żywienie  z  prawdziwego  zdarzenia.

W  czasie  wakacji  letnich  2001  roku  pracownia komputerowawykorzystując  środki  spoza  szkoły  pokonaliśmy  bariery  architektoniczne  do  sutereny, do  stołówki  szkolnej,  na  parter  oraz  do  sali  gimnastycznej. Wykonano  podjazd  dla  osób  niepełnosprawnych  od  strony  południowej  szkoły  oraz  przystosowano  dla  tych  osób  sanitariat  na  parterze.

Latem  2004  roku  szkoła  pozyskuje  ze  środków  Ministerstwa  Edukacji  Narodowej  i  Sportu  nowocześnie  wyposażoną  pracownię  komputerową  na  12  stanowisk  oraz  uzyskuje  szybkie  łącza  internetowe  typu  DSL.

Z  dniem  1  września  2004 r. odchodzi  na  emeryturę  p. wicedyrektor  Helena  Wieruchowska, która  najdłużej  pełniła  stanowisko  kierownicze w  historii  naszej  szkoły. Na  jej  miejsce  zostaje  powołana  p. Elżbieta  Pokojowa – doświadczony  nauczyciel  nauczania  początkowego.  

sala gimnastyczna

     W  bieżącym  roku  władze  miasta  Turku  przeznaczyły  znaczną  sumę  środków  finansowych  na  remonty  w  naszej  szkole. Przeprowadzono, od  dawno oczekiwany  remont  sali  gimnastycznej  oraz  zakończono  kolejny  etap odnawiania  węzłów  sanitarnych. Komitet  Rodzicielski  przeznaczył  z  kolei  znaczne środki  na  odnowienie  parkietu na  II  piętrze.

    Szkoła  nasza  od  wielu  lat  poszczycić  się  może  znaczącymi  osiągnięciami  w  pracy  dydaktyczno – wychowawczej, w  konkursach  przedmiotowych, przeglądach, festiwalach  oraz  zawodach  sportowych  na  szczeblu  międzynarodowym, ogólnokrajowym, wojewódzkim, powiatowym i  gminnym. Dzieje  się  tak  dzięki  dużemu  zaangażowaniu  nauczycieli  w  życie  szkoły, organizowaniu  corocznie  kilkunastu  godzin  zajęć  kół  zainteresowań, przedmiotowych, SKS – ów, skutecznemu  wyłanianiu  spośród  uczniów  osób  utalentowanych  w  różnych  dziedzinach  oraz  pokrywaniu  przez  Komitet  Rodzicielski  wielu  kosztów  organizacyjnych i  przejazdów  uczniów. Bardzo  ważne  jest  jednak  to, że  są  to  osiągnięcia
z  różnych  dziedzin, a  mianowicie:

  • coroczne  osiągnięcia  w  Międzynarodowym  Konkursie  Matematycznym „KANGUR” – w  tym  kilka  nagród  w  postaci  wycieczek  po  krajach  europejskich 
  • osiągnięcia  sportowe  w  piłce  siatkowej, piłce  koszykowej, piłce  ręcznej, piłce  nożnej, lekkiej  atletyce, pływaniu, szachach  oraz  indywidualnych  biegach  przełajowych
  • osiągnięcia  w  konkursach  recytatorskich, plastycznych, internetowych, filatelistycznych, ekologicznych
  • osiągnięcia  w  Wojewódzkich  Konkursach  Matematycznych  i  Polonistycznychpuchary
  • osiągnięcia  w  ogólnopolskich  konkursach  OMNIBUS, ALFIK, FOX
  • osiągnięcia  teatrzyku „SZPILKA”
  • osiągnięcia  na  ogólnopolskich  zlotach  szkół  sienkiewiczowskich     
  • osiągnięcia  na  festiwalach  piosenki  dziecięcej  i  młodzieżowej

     W roku  szkolnym  2003/2004  szkoła  uzyskała, dzięki  ogromnemu  zaangażowaniu  nauczycieli, uczniów  i  rodziców zaszczytny  tytuł „Szkoły  z  klasą” – org. pod  patronatem  Prezydenta  RP, Gazety  Wyborczej  oraz  Centrum  Edukacji  Obywatelskiej  w  Warszawie

szkola z klasa  Ela Pokojowa 

 

KADRA DYREKTORSKA
SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 1 W TURKU
OD 1925 ROKU  DO  DNIA  DZISIEJSZEGO


KIEROWNICY
1. Roman Żuchowski 1925 – 1927
2. Józef Stach 1927 – 1939, 1945 – 1947
3. Marian Pściuk 1947 – 1948
4. Józefa Klockowska 1948 – 1949
5. Edmund Kaczorowski 1949 – 1950
6. Bronisław Durkiewicz 1950 – 1964
7. Grzegorz Gawlak 1964 - 1964

 

DYREKTORZY:
1. Eugeniusz Czereda 1964 – 1973
2. Władysław Knychalski 1973 – 1975
3. Marek Kozaczewski 1975 – 1977
4. Józef Dymkowski 1977 – 1981
5. Józef Bocian 1982 – 1985
6. Jerzy Kurzawa 1985 – 2007
7. Elżbieta Pokojowa 2007 – do dnia dzisiejszego

 

WICEDYREKTORZY
1. Grzegorz Gawlak 1954 – 1964
2. Józef Adamiak 1964 – 1973
3. Teresa Pawlak 1972 – 1973
4. Helena Pabiańska 1973 – 1978
5. Eugeniusz Czereda 1973 - 1973
6. Maria Benedyczak 1974 – 1981
7. Bogdana Ławniczak 1977 – 1981
8. Joanna Kędzierska 1979 – 1981
9. Eugeniusz Jarek 1981 – 1985
10. Maria Marszałek 1985 – 1999
11. Helena Wieruchowska 1981 – 2004
12. Elżbieta Pokojowa 2004 - 2007
13. Krystyna Morek 2007 – do dnia dzisiejszego